Eerste weekje vrijwilligerswerk, vulkaan beklimmen en een weekendje Kut(a)

Maandag zijn we begonnen aan ons vrijwilligers werk. Maud en ik zijn om 9 uur naar het green lion voorbereidingshuis gegaan. Dit is een speciaal huis waar je de lessen voor kan bereiden. Er staat een printer, 2 computers en wat kasten met werkbladen. Er zitten hier zo een 150 vrijwilligers die allemaal hun lessen daar moeten voorbereiden, dus we waren erg blij dat we onze eigen laptop bij hadden. Om 10 uur hadden we een meeting met de dokter. Ze heeft ons van alles verteld over de ziektes die voorkomen in Indonesië. We wisten al heel veel gelukkig maar zijn ook veel nieuwe dingen te weten gekomen. Zo is het eigenlijk voor de Balinese mensen beter om 3 keer per dag te douche, maar dit doen de meeste niet. Dit is dus aan ons om te leren aan de kinderen hier.

Hierna zijn we naar onze school gegaan. We moeten hiervoor 1 uur in de taxi zitten (ook 1 uur terug). We hebben kennis gemaakt met de leerlingen door spelletjes met ze te spelen en wat over ons zelf te vertellen. Ze waren erg enthousiast en ze vinden alles leuk wat we met ze doen. De kinderen zijn heel slecht in Engels dus het is hier veel met handen en voeten praten kwamen we achter.

Voor dinsdag hadden we ons beter voorbereid met plaatjes en door verschillende dingen in het Balinees te vertalen. Er is altijd 1 begeleider voor 4 klassen die je eventueel ook nog om hulp kan vragen. We hebben deze week tanden met ze gepoets en handen gewassen. Dit hebben we uitgebreid behandeld met verschillende werkbladen. Nu nemen ze elke dag hun tandenborstel mee omdat ze het heel graag willen doen op school. Als we op school komen is de eerste vraag die we krijgen: tooth brush??

Erg mooi is het om te zien dat de kinderen al blij zijn met iets heel kleins. We hadden bijvoorbeeld stiften meegenomen vanuit The green lion waarmee ze kunnen kleuren(er zijn kinderen bij die niet eens een pen hebben). Ze vroegen allemaal of ze ze mochten hebben en vlogen op deze stiften af. Ook al een smiley op het werkblad zetten wat ze gemaakt hebben vinden ze geweldig. Voor het einde van de week hadden we voor iedereen stiften gekocht en hier zijn ze erg dankbaar voor. Voor ons is het maar een paar euro maar voor hun veel meer.

Donderdag hadden we onverwacht een dagje vrij vanwege ceremonie. Dit gebeurt hier wel vaker hebben. We zijn daarom woensdag op donderdag nacht om half 2 snachts opgestaan om de vulkaan de beklimmen. Ik dacht toen nog dat het heel leuk was maar daar kwamen Maritza en ik een paar uur later op terug.. Het was erg zwaar en ook vrij gevaarlijk. Hoe hoger je ging hoe meer losse stenen er lagen en hoe stijler het werd. Ik geloof niet dat je dit in Nederland zomaar mag doen. Eenmaal boven was het uitzicht wel geweldig mooi en hebben we dus ook de zons opkomst goed kunnen zien. Dit was de moeite zeker wel waard maar niet voor elke week te doen.. We zaten boven de wolken en gingen dus ineens van 30 graden naar 15 graden erg koud voor ons! Toen de zon eenmaal op was en het ineens vol zat met apen daar bedachte wij met zijn 4 om naar beneden te lopen zonder gids. Dit is niet aan te raden, er zijn verschillende wegen. Het eerste stuk zijn zowiezo allemaal losse stenen dus erg gevaarlijk maar op de heen weg was het laatste stuk vlak.. Alleen bij ons helaas niet... We hadden het verkeerde pad genomen waar dus allemaal losse stenen lagen, dit was niet zo goed voor de billetjes van Lian.

Vrijdag hebben we nog een dagje les gegeven en daarna zijn we vertrokken naar kuta. We hadden namelijk gehoord dat je goed kon stappen in kuta en dat er veel toeristen naar toe gingen.
Ons hotel was het eerste wat een beetje tegen viel, erg vies tegen over het hotel van de week ervoor. Het stappen was opzich niet verkeerd maar als je de prijzen van hier een beetje gewend bent vind je het drinken daar ineens heel duur. We zijn vervolgens in een kroeg blijven hangen waar we wat Engelse mensen hebben ontmoet. Na een aantal uurtjes hadden we het wel gezien en zijn we naar huis gelopen.

De taxi chauffeurs en de hotel mensen hadden ons verschillende keren gewaarschuwd dat we goed op moesten letten. Op de terug weg, lopend richting ons hotel hadden we het er nog over dat het ons reuze mee viel.. Maar 5 meter voor ons hotel werd ik op de hoek van een straat waar we over wouden steken ineens aan mijn tasje getrokken door een scooter rijder. Ik had het tasje om mijn nek en de band knapte kapot waardoor mijn tasje zo mee genomen werd. Gelukkig zaten er geen pasjes/ mijn paspoort in maar alleen wat geld (de pot van ons 4) en helaas mijn telefoon.. Het ergste vind ik de foto's die erop stonden maar de rest is zo te vervangen. Oja en mijn mascara die ik pas 3 keer opgedaan heb hier, omdat je het er de eerste weken af zweet.

Namelijk de dag erna al was alles vervangen. Ik ben naar het politiebureau gegaan om aangifte te doen. Dit ging heel snel en stond binnen 10 minuten weer buiten met een formulier voor de verzekering (gebeurt dus heel vaak hier).
We zijn vervolgens naar een telefoon winkel gelopen in dezelfde straat om even te kijken wat het koste. Nou voor maar 2 miljoen roepia had ik al de nieuwste vivo. Dat is ongeveer 130 euro voor een telefoon met alles er op. Het lijkt op een mengelmoes van iPhone en Samsung eigenlijk. Voor 50 duizend roepia (2,50) had ik een sim kaart voor 8 gb internet met een erg mooi indonesies nummer. Hier kunnen ze in Nederland nog iets van leren.
Maar gelukkig kan ik nu weer met het thuisfront contacten en kan iedereen mij gewoon feliciteren met mijn verjaardag over een paar weken want ik heb aan het einde van de week (waarschijnlijk) weer mijn eigen nummer terug.

Hierna zijn we lekker sushi gaan eten om de schrik nog even te verwerken, want het had veel erger met me af kunnen lopen.
Daarna nog even naar het strand van kuta geweest. Nou erg mooi was het niet, Scheveningen is nog mooier. We gingen langs elkaar op onze handdoekjes liggen en hadden meteen 5 mannen om ons staan die foto's van ons maakte, 4 vrouwen die armbandjes, massages en zonnebrillen verkochten. En 2 mannen die ons eten en drinken wouden brengen. Erg gezellig hoor maar hier had ik op dat moment geen zin in.

Zondag heeft ons weekendje nog een beetje goed gemaakt. We zijn naar het 2 na beste water park van de wereld geweest,
Waterbom. Leuke glijbanen en alles was goed onderhouden. Savonds hebben we ons weekendje net als een kinderfeestje en vorige week afgesloten bij de grote gele M van Mac donalds. En terug naar ubud, ons toch wel vertrouwde dorpje waar we maandag weer terug mochten naar de lieve kindjes die overal blij mee zijn .

Tot ziens in mijn volgende vlogg, vanaf mijn nieuwste vivo!
Liefss Sam