Van kindergarten tot manta's en de meest enge ervaring hier tot nu toe.

Weekendje menjangang
Na onze eerste 2 weken health care education zijn we met een tour richting
menjangang island gegaan. Dit is een eiland helemaal in het noorden van bali. Ongeveer 3,5 uur rijden. Maar met stops denk ik wel 8 uur.

De eerste stop waren de bekende rijstvelden van de foto's op Google. Erg mooi, mooier als de foto' s op Google. En nu heb ik een foto waar ik zelf op sta.

De tweede stop waren de watervallen hier in bali. Niet super spectaculair, maar mooi om een keer gezien te hebben.

De derde stop was een hot water spring. Een bad met warm water wat uit de muur kwam. Dit water was ook heilig wat ik in mijn eerste blog beschreef. In dit heilig water geloof ik helaas niet echt meer. Want nu wij hier alle 4 in zijn geweest is een week later de pinpas van Maritza geskimd. Hier kwam ze om half 6 snachts achter toen ze wakker werd en zich bedacht om even op haar bankrekening te kijken, er was in India mee gepint maar we zitten toch echt in Indonesië.
Als laatste kwamen we savonds aan in ons mooie hotel dicht bij menjangang Island. Op menjagang island mag je zelf niet slapen om dat het een beschermd gebied is.

Zondag zijn we de hele middag gaan snorkelen met een bootje dat rond het eiland ging. Erg veel mooie vissen gezien en zeesterren. Maar ik kan niet zeggen dat ik het mooier vond als Egypte. Savonds weer de lange reis van 3,5 uur terug want maandag gingen Maud en ik beginnen aan een nieuw project in Ubud.

Kindergarten
De kinderen van health care hadden examen deze week dus gaan we 2 weken kinderen garten doen. We hebben nu kindjes van 5 en 6 jaar. Een grote groep van 26 kinderen. Deze kinderen kunnen bijna geen Engels dus hebben elke dag een coördinator bij die alles kan vertalen. We leren de kinderen dingen zoals de cijfers, emoties, kleuren etc. in het Engels.
De lessen zijn van 8 tot 10 in de ochtend. Dus we ontbijten ook met de kinderen. Om 9 uur hebben ze een half uur break time en komen alle papieren zakjes met rijst, noodles, kip, vis en ei te voorschijn. Ze bidden eerst met elkaar en doen dan dit zakje open. Ze zitten hierbij op de grond en eten dit op met hun handen. Ze willen heel graag langs ons zitten en trekken dan aan onze handen. En ze willen dit eten ook heel graag met ons delen. Erg lief van ze maar niet goed voor mijn maag. Ik kan er amper naar kijken en dan word ik al misselijk. Het is heel anders de hygiëne hier. De eieren zijn letterlijk net niet bruin. Dus deze maaltijd sla ik helaas over bij de kindjes.

De kinderen bedanken ons elke dag heel vaak op het einde van de dag door ons een handje te geven en dan onze hand tegen hun voorhoofd te duwen. Dit doen ze binnen en buiten ook nog eens een paar keer voor de ogen van hun ouders. Erg dankbaar werk wat we hier doen dus!

Nusa lembongan + ceningan.
Afgelopen weekend hadden we al vrij vanaf donderdag vanwege alweer.. Een ceremonie. Ik moet zeggen dat ik die ceremonies niet erg vind want we kunnen zo heel veel zien van dit land. We hebben donderdag een nachtje geslapen in Sanur. Op het strand van Sanur is het overdag heel lang eb, je kan wel een km ver in het water lopen met alleen je voeten onder water. De zeesterren (Patrick volgens de kindjes) kon je gewoon oprapen hier. Savonds hebben we het Nederlands café hier op gezocht en een frietje zuurvlees met een (namaak) frikandel gegeten. Lekker na een maand (al) geen frikadellen.

Vrijdag zijn we vanuit Sanur met een boot naar een eiland in het zuiden van bali gegaan, Nusa lembongan. Een eiland wat pas sinds een paar jaar bezocht word door toeristen. Vooral ook veel chinezen die het erg leuk vinden om foto's van ons te maken ipv de omgeving. Als ik nog een keer mijn telefoon verlies kan ik naar China bellen en heb ik genoeg foto's van mijzelf in Indonesië.

Er werd ons meteen een snorkel trip aangeboden in het hotel waar we de manta's zouden zien. Om 2 uur gingen we dit doen en we hebben ze gezien hoor! Bij de eerste stop zagen we al heel veel visjes in alle kleuren die je letterlijk aan kon raken zo dicht bij kwamen ze. Bij de andere snorkelstops zagen we grote vissen en zelfs een grote schildpad. En bij de laatste stop na ff zoeken zagen we 3 manta's. Heel vet om te zien! Maar ze zijn erg groot, groter als mijzelf en ze komen ook heel dichtbij. Vooral de mond was groot, ik denk dat je daar zo in kon zwemmen.

Zaterdag hebben we een golfkarretje gehuurd en heel het eiland rond gereden. Het eiland was kleiner als we eigenlijk dachten. Dus we waren zo rond. We zijn onderweg gestopt bij de mangrove bossen. Een bos in het water. Hier hebben we door gekajakt. Maritza en ik waren een goed team en waren zo een aantal meter verder. Maud en Lian ging het wat slechter af.. Het was niet erg speciaal vond ik, was net of ik aan het kajakken was over de maas.

Daarna hebben we de mooiste stranden van dit eiland bezocht. Ook zijn we naar een rots aan de zijkant van het water gereden waar de golven flink te keer gingen tegen de rotsen!
Aan de andere kant van het eiland heb je de Yellow brug waar je naar een ander eiland kunt, Nusa ceningan. Deze brug is 4 maanden geleden nog ingestort maar nu weer gemaakt. We mochten er alleen niet met ons golfkarretje overheen dus zijn gelopen. Op Nusa ceningan hebben we geziplined. Van het ene naar het andere eiland via een soort kabelbaan. Dit was alleen een half uur lopen. De lokale mensen wouden ons er wel heel brengen maar we moesten er dit keer toch echt aan geloven dat we dus met 3 op de scooter moesten.

Zondag wouden we een rustig dagje aan het strand liggen maar dit ging helaas niet door. Er kwam een dikke stortbui en waren binnen 2 minuten zeikennat. Net zo een regen als in Nederland dezelfde dag hoorde ik. De zee was hierdoor ook erg wild. En wij moesten die dag nog met de boot terug naar Sanur.

Om half 4 hadden we de boot terug. Bij de opstapplek hoorde we al dat dit pas de eerste boot was die terug ging. De andere boten waren niet door gegaan door de wilde zee en het weer. Dit voorspelde niet veel goeds. Om überhaupt op de boot te komen moet je met je spullen op je schouders met je voeten door het water op de boot stappen. Dus hopen dat er niks nat word. De boot was nog geen 5 minuten onderweg en de eerste mensen begonnen al te gillen. De boot was niet om te zeggen de nieuwste boot en hij ging flink te keer. Er riepen er al een paar slower maar dat ging volgens de lokale mensen niet. Na 10 minuten viel de motor ook nog eens uit en gingen alle 6 de bemanningsleden er om heen staan. De boot ging alle kanten op en nog net niet schuin genoeg om om te vallen. Maar we hebben het overleefd. Het was ook fijn dat een man op Lembongan ons vertelde dat er elk jaar wel een paar boten zinken. Maar dat was niet zo erg hoor want je werd dan gwn opgepikt door een ander bootje want er gingen wel genoeg bootjes die kan op maar ja je spullen was je dan wel kwijt en je lag dan wel even de dopperen op het water MIDDEN op zee..

Naar Flores en Lombok gaan wij dus gewoon met het vliegtuig daar waren we het alle 4 over eens.
Om van de schrik te bekomen hebben we savonds alweer sushi (6de keer al) gegeten en terug naar Ubud voor ons laatste weekje vrijwilligers werk alweer bij de kindergarten.

Liefss xxxx